Αυτή είναι η αρχή.
Σχεδόν τα πάντα μπορούν να συμβούν.
Εδώ είναι που βρίσκεις τη δημιουργία του φωτός,
ένα σπαρτάρισμα ψαριού στη στεριά,
την πρώτη λέξη του «Απολεσθέντος Παραδείσου»
σε μια άδεια σελίδα.
Σκέψου ένα αυγό, το γράμμα Α,
μια γυναίκα να σιδερώνει σε μια άδεια σκηνή,
καθώς οι βαριές κουρτίνες ανεβαίνουν.
Αυτή είναι η αρχή με όλη τη σημασία της λέξης.
Ο πρωτοπρόσωπος αφηγητής συστήνεται,
μας μιλά για την καταγωγή του.
Η μέτζο σοπράνο στέκεται στα φτερά.
Σε αυτό το σημείο οι ορειβάτες μελετούν έναν χάρτη
ή προετοιμάζονται για δράση.
Αυτό είναι νωρίς, χρόνια πριν την Κιβωτό.
Το προφίλ ενός ζώου χαράσσεται
στον τοίχο μιας σπηλιάς,
και σεις ακόμα δεν έχετε μάθει να μπουσουλάτε.
Αυτή είναι η αρχή, η πρώτη κίνηση,
ένα πιόνι που κινείται προς τα μπρος μια ίντζα.
Αυτή είναι η πρώτη σας νύχτα με κείνη,
η πρώτη σας νύχτα χωρίς εκείνη.
Αυτό είναι το πρώτο μέρος
όπου οι ρόδες αρχίζουν να γυρίζουν
όπου οι ανελκυστήρες αρχίζουν να ανεβαίνουν,
πριν οι πόρτες κλείσουν ξαφνικά.
Αυτή είναι η μέση.
Τα πράγματα είχαν τον χρόνο να γίνουν περίπλοκα
να μείνουν ατακτοποίητα, αλήθεια. Τίποτα δεν είναι απλό πια.
Οι πόλεις έχουν απλωθεί
κατά μήκος των ποταμών
και έχουν γεμίσει ανθρώπους με αντικρουόμενα συμφέροντα-
ένα εκατομμύριο σκευωρίες,
ένα εκατομμύριο άγρια βλέμματα.