Καθώς η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τρέχει προς την έξοδο από την παροχή κινήτρων για να τιθασεύσει τον πληθωρισμό σε επίπεδα ρεκόρ, η ανησυχία για το αν μπορεί να περιορίσει το άγχος στις ασθενέστερες οικονομίες επανέρχεται στις γωνιές των αγορών ομολόγων.
Σίγουρα, οι δείκτες άγχους βρίσκονται άνετα κάτω από τις κορυφές που παρατηρήθηκαν στο αποκορύφωμα της κρίσης COVID-19 του 2020 και δεν πλησιάζουν σε καμία περίπτωση τα επίπεδα της κρίσης χρέους της ευρωζώνης του 2011-2012. Η συνοχή είναι ισχυρότερη μετά την πανδημία και τον πόλεμο στην Ουκρανία, ενώ ένα ταμείο ανάκαμψης 800 δισεκατομμυρίων ευρώ στηρίζει το μπλοκ και η Γαλλία εξέλεξε τον περασμένο μήνα εκ νέου έναν φιλοευρωπαίο πρόεδρο.
Ωστόσο, με τον πληθωρισμό στο 7,5%, η τόνωση της αγοράς ομολόγων από την ΕΚΤ θα τελειώσει σύντομα – προκαλώντας τα πιο αδύναμα κράτη της Νότιας Ευρώπης και θέτοντας τους κινδύνους κατακερματισμού ξανά στο επίκεντρο, καθώς το κόστος δανεισμού των κυβερνήσεών τους έναντι της ασφαλέστερης Γερμανίας θα εκτοξευθεί υψηλότερα.
“Είναι κάτι για το οποίο ανησυχώ”, δήλωσε ο στρατηγικός αναλυτής επιτοκίων της DZ Bank Christian Lenk. “Το ερώτημα του ενός εκατομμυρίου δολαρίων είναι πού είναι τα spreads των ομολόγων τόσο μεγάλα ώστε να παρέμβει η ΕΚΤ”.
