Η κλιματική αλλαγή θα μπορούσε να λειτουργήσει προς όφελος του ευρώ, ενώ το γουάν της Κίνας και το γιεν Ιαπωνίας πρόκειται να υποφέρουν περισσότερο χωρίς μεγαλύτερες προσπάθειες για τον μετριασμό των επιπτώσεων της υπερθέρμανσης του πλανήτη, ανέφερε σε έκθεσή της η Barclays.
Η βρετανική τράπεζα χαρτογράφησε τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στις συναλλαγματικές ισοτιμίες, λέγοντας ότι η αύξηση της θερμοκρασίας και το σχετικό οικονομικό κόστος θα μπορούσαν να δημιουργήσουν «αυξανόμενο και δαπανηρό κίνδυνο, με απτό αντίκτυπο στο συνάλλαγμα».
Στο πιο σοβαρό σενάριο της τράπεζας, το ευρώ έχει την καλύτερη απόδοση, καθώς ανατιμάται κατά 0,5% έναντι του δολαρίου έως το 2030 και 3,9% κατά μέσο όρο τις επόμενες πέντε δεκαετίες, με το εμπορικό άνοιγμα της ευρωζώνης να συμβάλλει στην άμβλυνση των οικονομικών επιπτώσεων της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Αντίθετα, το κινεζικό γουάν θα μπορούσε να χάσει 5,5% έως το 2030, με περαιτέρω υποτίμηση 7% την επόμενη δεκαετία, η οποία θα μπορούσε να επιδεινωθεί σε περισσότερο από 10% ανά δεκαετία με την πάροδο του χρόνου.
Η Barclays είπε ότι χρησιμοποίησε εθνικές προβλέψεις παραγωγικότητας και ροών κεφαλαίων για τις επόμενες πέντε δεκαετίες για να μοντελοποιήσει πώς, δεδομένων των σημερινών συνθηκών, η ανάπτυξη των χωρών και κατά συνέπεια τα νομίσματά τους θα μπορούσαν να επηρεαστούν από την κλιματική αλλαγή.
Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, οι διακυμάνσεις στις αποδόσεις των καλλιεργειών, οι αλλαγές στην εμφάνιση ασθενειών, ο τουρισμός ή ακόμη και οι επιπτώσεις που προκαλούνται από τη ζέστη στην παραγωγικότητα της εργασίας είναι μερικοί από τους παράγοντες που περιλαμβάνονται στην ανάλυση, ανέφεραν σε έκθεσή τους οι αναλυτές της Barclays.
Οι παγκόσμιες απώλειες από ακραία καιρικά φαινόμενα ανήλθαν σε 1,38 τρισεκατομμύρια δολάρια την προηγούμενη δεκαετία, αυξημένες σχεδόν οκτώ φορές από τη δεκαετία του 1970 και αναμένεται να ξεπεράσουν τα 2 τρισεκατομμύρια δολάρια αυτή τη δεκαετία, σύμφωνα με την έκθεση.
Το γουάν θα μπορούσε να χάσει το 53% της πραγματικής του αξίας τα επόμενα 50 χρόνια ως αποτέλεσμα της ταχείας εκβιομηχάνισης της Κίνας τις τελευταίες δύο δεκαετίες και των «επιεικών περιβαλλοντικών πολιτικών», ανέφερε.
«Ο κίνδυνος να δοθεί προτεραιότητα στην ανάπτυξη έναντι του περιβάλλοντος και η έλλειψη τοπικού περιβαλλοντικού δικτύου (π.χ. ΜΚΟ, δικηγόροι, δημοσιογράφοι) παραμένουν σημαντικές προκλήσεις», δήλωσε η Barclays.
Για την Ιαπωνία, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή, είπε, προβάλλοντας περιβαλλοντικούς παράγοντες να μειώνουν σχεδόν 3% της αξίας του γιεν έως το 2030. Θα μπορούσε να χάσει 55% συνολικά σε 50 χρόνια και να γίνει το νόμισμα με τις χειρότερες επιδόσεις στον κόσμο ήδη στα μέσα του αιώνα, είπε η τράπεζα.
Το δολάριο ΗΠΑ φαίνεται να έχει καλύτερη απόδοση, επωφελούμενο από «την ποικιλομορφία της οικονομίας των ΗΠΑ», είπε η Barclays.
Το μοντέλο υποδηλώνει ότι το αυστραλιανό δολάριο θα είχε επίσης καλύτερες επιδόσεις παρά την παρόμοια έκθεση σε αυξανόμενους θαλάσσιους κινδύνους όπως η Ιαπωνία, με τις εξαγωγές εμπορευμάτων και το άνοιγμα των εμπορικών συναλλαγών να περιορίζουν τη ζημιά στην ανάπτυξη, ενώ τα νομίσματα των αναδυόμενων αγορών παρατηρήθηκαν να δέχονται πίεση.
