Το Rio Bravo ή αλλιώς Rio Grande, αποτελεί φυσικό σύνορο ανάμεσα στις ΗΠΑ και το Μεξικό. Μεταφράζεται ως «Άγριο ποτάμι» από την μεξικανική γλώσσα. Όπως αυτό το τεράστιο ποτάμι «ακροβατεί» ανάμεσα σε Τέξας και Μεξικό, έτσι και το Rio Bravo Saloon, το γνωστό σε όλους μας εστιατόριο στη Λεμεσό, που λατρεύουμε για την Margarita του, τα tacos, τα fajitas, τα flautas και φυσικά, τα nachos με τα υπέροχα dips του. Ο χώρος του βέβαια δεν περνά απαρατήρητος, αφού θυμάμαι τον εαυτό μου από πάντα, να χαζεύει τις τεράστιες ονειροπαγίδες που κρέμονται από το ταβάνι και τις ταπισερί με τους ιθαγενείς της Β. Αμερικής. Όσο για τις αφίσες και την χαρακτηριστική πόρτα της κεντρικής εισόδου, σε μεταφέρουν σε western film του ’50 με πιστολίδι και σερίφηδες. Με την Tex-Mex κουλτούρα που διακατέχει τον χώρο και το φαγητό που σερβίρει, το Rio Bravo Saloon, είναι αναμφίβολα το αγαπημένο μέρος των Λεμεσιανών για αυθεντικό μεξικάνικο και αμερικάνικο φαγητό!
Ο κ. Χρήστος Διακουρτής, ιδιοκτήτης του Rio Bravo Saloon, μιλάει στο Limassol Today για την ιστορία του εστιατορίου και πώς κατάφερε να γίνει διαχρονική και αγαπημένη επιλογή των Λεμεσιανών, για Tex-Mex φαγητό.
Συνέντευξη: Ελένη Νεάρχου
Πώς πήρατε την απόφαση να ανοίξετε το Rio Bravo;
Ήταν μία ιδέα από την Αμερική. Εγώ ήμουν μάγειρας και τέλειωσα σε σχολή εκεί. Το διάστημα που ήμουν στρατό, ο αδερφός μου ήταν στην Αμερική. Όταν ήρθε να με επισκεφθεί στην Κύπρο, μου είπε να τελειώσω το στρατό και να πάμε μαζί Αμερική, μιας και η μαγειρική ήταν η δουλειά μου, θα μπορούσα να δω από κοντά μία κουζίνα που μου άρεσε πολύ και να κάνουμε κάτι ξεχωριστό. Έτσι κι έγινε: Πήγα στην Αμερική, δούλεψα κι έμαθα και την κουζίνα που ήταν κάτι εξειδικευμένο. Ήμουν στο Σινσινάτι του Οχάιο.
Όταν επέστρεψα στην Κύπρο ξεκίνησα από το μηδέν. Έπιασα δουλειά σε ξενοδοχείο έτσι ώστε να μαζέψω κάποια λεφτά και να αποκτήσω λίγη πείρα. Μετά, όταν ένιωσα ότι ήμουν έτοιμος, ήρθα εδώ για να κάνω το western saloon μου, που κατ’ ακρίβεια είναι Tex-Mex, και ο χώρος και το φαγητό.
Πώς σκεφτήκατε το όνομα του μαγαζιού;
Το όνομα ταίριαζε πολύ με το concept, το Tex-Mex. Προέρχεται από την μεξικανική γλώσσα, που σημαίνει «άγριος ποταμός». Υπάρχει και ομώνυμη western ταινία και περιοχή που ονομάζεται έτσι.
Έχετε κάποιο ιδιαίτερο δέσιμο με την μεξικάνικη κουζίνα και την κουλτούρα;
Το διάστημα που ανοίξαμε εμείς εδώ, ήταν στα φόρτε της η τουριστική περιοχή. Τότε υπήρχαν τα pubs και τα εστιατόρια. Δεν υπήρχε αυτός ο «μικτός» χώρος που είναι casual για ποτό και φαγητό. Ήταν κάτι πρωτοποριακό πιστεύω για την εποχή. Φυσικά, η περιοχή που επέλεξα, πολλοί το θεώρησαν ότι δεν θα έβγαζα δουλειά. Εγώ όμως πίστεψα στην τοπική αγορά, και στο να μαζέψω κόσμο που του αρέσουν τόποι σαν το Rio Bravo. Κι όντως, αυτό πέτυχε, επειδή άρεσε στον κόσμο. Ήταν δύσκολο φυσικά στην αρχή, μέχρι να μαζευτεί κόσμος και να εκτιμήσουν τον χώρο και να τους αρέσει. Έτσι ξεκίνησε να μπαίνει στη ζωή μας. Αν προσέξεις σήμερα, θα δυσκολευτείς να βρεις μόνο pubs κάπου. Θα βρεις καθαρό εστιατόριο, αλλά από την άλλη «καθαρό» Pub χωρίς φαγητό δεν θα βρεις. Πολλοί υιοθέτησαν αυτό το στυλ εξόδου πλέον – πάνε σε έναν τόπο που είναι μπαράκι, μπορούν να δουν το ποδόσφαιρο, να φάνε και κάτι ή να έρθουν μόνο για φαγητό.
Αυτό γίνεται επί καθημερινής βάσης, κι όχι αποκλειστικά τις Παρασκευές και τα Σαββατοκύριακα.
Πώς εξελιχτήκατε από τότε που ανοίξατε;
Είχαμε πιο περιορισμένο μενού στην αρχή. Μετά αναγκαστικά, λόγω της ζήτησης του κόσμου, βάλαμε παραπάνω μερίδες. Παλιά είχαμε μόνο τα burritos, τα tacos, τα chicken wings, τα dips μας – βασιζόμασταν σε αυτά. Επίσης, ο κύριος χώρος αρχικά, ήταν μόνο το εσωτερικό. Ξεκινήσαμε με 15 τραπέζια, χωρητικότητας 60 ατόμων. Στην πορεία μεγάλωσε και ο χώρος, περισσότερο ο εξωτερικός. Τώρα χωράει περίπου 180 με 200 άτομα.
Από πού αποκτήσατε τις γνώσεις σας στην μεξικάνικη κουζίνα;
Δούλεψα σε εστιατόριο στην Αμερική. Έπιασα τις συνταγές και την πείρα απ’ εκεί, αλλά και την όλη ιδέα του χώρου και της κουζίνας.
Πώς και δεν μείνατε μόνιμα στην Αμερική;
Πήγα καθαρά για αυτό τον σκοπό. Για να μαζέψω εμπειρία, ν’ αποκτήσω την «ιδέα» αυτής της κουζίνας. Πήγα για ένα χρόνο κολλέγιο εκεί, παρακολούθησα κάποια μαθήματα διοίκησης ξενοδοχειακών επιχειρήσεων και συνάμα δούλευα, για να αποκτήσω και την πείρα. Έτσι έπρεπε να έρθω πίσω για να δημιουργήσω.
Πώς αποφασίσατε να γίνετε μάγειρας;
Το αποφάσισα από τον καιρό που ήμουν 14 χρονών. Είχα πάει και σε διαγωνισμούς μαγειρικής. Ήθελα να είμαι με κόσμο, μου άρεσε η τουριστική «φάση». Έτσι θέλησα να ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα για να είμαι στα ξενοδοχεία, στα μπαράκια, στα κλαμπ, στη διασκέδαση, στη νυχτερινή ζωή. Επίσης ποτέ δεν μου άρεσε το πρωινό ξύπνημα (γέλια), μου αρέσει το απογευματινό, είναι πιο χαλαρό!
Τι δυσκολίες αντιμετωπίσατε αρχικά;
Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο να μαζέψεις κόσμο για να μπορείς να δουλέψεις. Έπρεπε να βάλω αυτή την κουζίνα στη ζωή του κόσμου, να τον πείσω να έρθει να δοκιμάσει. Πολλοί απέφευγαν την μεξικάνικη κουζίνα επειδή την θεωρούσαν καυτερή. Όταν όμως ξεκίνησε να έρχεται λίγος κόσμος, ο ένας έφερνε τον άλλο. Ήταν κι ο καλύτερος τρόπος για να μαζέψουμε κόσμο, διότι όταν ακούσεις για τον τόπο και πας, είναι διαφορετικό από το να σε πάρει κάποιος.
Ένα άλλο δύσκολο κομμάτι είναι να κρατήσεις τον κόσμο. Πρέπει να διατηρείς μία Α ποιότητα, σωστή συμπεριφορά και σέρβις.
Στα πρώτα στάδια αντιμετωπίσαμε και οικονομικές δυσκολίες, διότι, ξεκινάς από το μηδέν, χωρίς να είσαι σίγουρος αν αύριο θα έχεις δουλειά, και πρέπει να καλύψεις τα έξοδα λειτουργίας του μαγαζιού, που ήταν δύσκολο κομμάτι.
Από πού προέρχονται τα διακοσμητικά του εστιατορίου; Οι ονειροπαγίδες, οι σέλες των αλόγων, οι ταμπέλες αυτοκινήτων…
Είναι συλλογή 25 χρόνων. Αυτά όλα δεν ήταν εδώ από την αρχή. Όπου ταξίδευα και έβρισκα πράγματα, τα μάζευα. Οι ταμπέλες των αυτοκινήτων, γράφουν επάνω κι από πού είναι. Πήγα διακοπές σε όλες αυτές τις περιοχές, και έπαιρνα και μία ταμπέλα από κάθε περιοχή. Το κάθε αντικείμενο ερχόταν και «κολλούσε» μέσα στο μαγαζί, εκεί όπου ήταν κατάλληλο. Είναι κάτι που το νιώθω, εγώ το δημιούργησα, εγώ το ξεκίνησα και το κάνω με πολλή όρεξη και μεράκι.
Τι αποτελεί signature dish και drink σας;
Το ποτό μας σίγουρα είναι η Margarita, είμαστε διάσημοι για αυτήν και ο κόσμος έρχεται εδώ για να πιει.
Από φαγητά, είναι 5-6 τα πιάτα που τραβούν τον κόσμο εδώ. Τα tacos, τα fajitas, τα flautas, τα dips μας ιδιαίτερα – που είναι και τα πιο χαρακτηριστικά. Στην πορεία ωστόσο, προσθέσαμε κι άλλα πιάτα.
Τα αγαπημένα του κόσμου;
Αυτά που χαρακτηρίζουν τον χώρο: Dips, tacos, fajitas, flautas, burritos. Μπορεί κι άλλοι χώροι να έχουν αυτά τα φαγητά στο μενού τους, αλλά πιστεύω ότι ο κόσμος έρχεται να τα φάει στον «τόπο» του. Παίζει ρόλο το περιβάλλον του Rio Bravo, καθώς θεωρώ ότι είναι και πιο αυθεντικά τα φαγητά, λόγω των συνταγών που προέρχονται από την Αμερική.
Τρία δικά σας αγαπημένα στοιχεία του Rio Bravo;
Είναι το σύνολο για μένα. Είναι η όλη «συνταγή». Ο χώρος, η μουσική, τα ποτά, το φαγητό που σερβίρουμε, αλλά συνάμα και ο ρόλος του κόσμου στον χώρο. Ένας χώρος όσο καλός κι αν είναι, όσο καλά κι αν είναι αυτά που προσφέρει, όταν δεν έχει κόσμο, δεν έχει ατμόσφαιρα. Εννοείται ότι το ένα φέρνει το άλλο. Πρέπει να προσφέρεις για να έρθει ο κόσμος εδώ: Καλό περιβάλλον, καθαριότητα, ποιότητα, σωστές τιμές. Δεν έχω κάτι ξεχωριστό, αγαπημένο. Είναι όλο αυτό που βλέπεις εδώ. Το κάθε κομμάτι για μένα έχει αξία.
Αριάδνης 5, Μουτταγιάκα, Λεμεσός
25 770000