Γράφει ο Χρήστος Χαραλάμπους
«Από χώμα και νερό προερχόμαστε και στο χώμα καταλήγουμε… κι αν παραμείνουμε άνθρωποι και κοντά στην φύση και τις πραγματικές αξίες της ζωής, τότε θα μπορούμε να ζήσουμε μια καλύτερη ζωή και να την κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας και στις επόμενες γενιές…».
Με αυτά τα λόγια ερμηνεύει την σημασία του τελευταίου γλυπτού έργου με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Χους και Ανήρ» που δημιούργησε με τους μαθητές της, της Γ61 και Β61 του Λυκείου Αποστόλου Λουκά στο Κολόσσι, η εικαστικός Πόπη Νικολάου.
Ένα έργο γεμάτο μηνύματα για το πραγματικό νόημα της ζωής και την δυστυχία που δημιουργεί στον άνθρωπο η όλο και πιο έντονη απομάκρυνση του από την φύση. Μηνύματα και τέχνη που χάρισαν στους δημιουργούς του έργου, το πρώτο Παγκύπριο Βραβείο Εικαστικών Τεχνών.
Μιλώντας στο Limassol today για τη την έμπνευση που οδήγησε στην δημιουργία του «Χους και Ανήρ», η Πόπη Νικολάου τονίζει το πόσο σημαντικό για έναν εκπαιδευτικό να προετοιμάζει πολίτες οι οποίοι να μπορούν να αντιληφθούν τα προβλήματα που ταλανίζουν την κοινωνία και να μπορούν να αντιδράσουν ώστε να διορθώσουν κάποια κακώς έχοντα.
«Καθημερινά διαπιστώνεται ότι απομακρυνόμαστε από την φύση κι αυτό αποδεικνύεται μέσα από τις επιλογές μας σε ότι αφορά την διατροφή μας, τον τρόπο που ψυχαγωγούμαστε, αυτά που μοιραζόμαστε μέσα στην φύση και σιγά αλλά σταθερά λιγοστεύουν και μας αφήνουν να μετατρεπόμαστε σε ρομπότ…» λέει χαρακτηριστικά, επισημαίνοντάς ότι «το βλέπουμε αυτό να συμβαίνει με την συνεχή χρήση των κινητών τηλεφώνων και των άλλων συναφών ηλεκτρονικών συσκευών από τα παιδιά. Εργαλεία που έχουν γίνει προέκταση των χεριών τους και από τα οποία εξαρτάται και καθορίζεται η καθημερινότητα τους, σε συνδυασμό με τα κάθε είδους πλαστικά φαγητά που χαρακτηρίζουν το διαιτολόγιο τους… Κι όλα αυτά οδηγούν τα παιδιά σε μια καλπάζουσα μεταξύ τους απομάκρυνση».
Το έργο το οποίο υποβλήθηκε την τελευταία στιγμή στον Διαγωνισμό, όπως αναφέρει η κ. Νικολάου, αποτελείται από ανθρώπινες φιγούρες φτιαγμένες από χώμα και νερό που προβάλλουν μέσα από ένα φυσικό τοπίο και συμπληρώνει την ήδη μεγάλη συλλογή γλυπτών που συνθέτει το Πάρκο Γλυπτικής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που δημιούργησε η εκπαιδευτικός με τους μαθητές της στο Λύκειο Αποστόλου Λουκά.
Φανερά συγκινημένη από το αποτέλεσμα και αυτής της προσπάθειας, η Πόπη Νικολάου εκφράζει τα συγχαρητήρια και τις ευχαριστίες της τόσο στα «παιδιά μου της Γ61 και Β61 για τη δουλειά τους» όσο και στους συναδέλφους της Μαριάννα Κτωρή για το κείμενο που πλαισιώνει το έργο και Γιάγκο Τζαπούρα για την συμβολή του στο καλλιτεχνικό κομμάτι.
Με το βλέμμα στο μέλλον και το πνεύμα στο παρελθόν
Μέσα από το κείμενο της η Μαριάννα Κτωρή, δίνει το δικό της στίγμα στην σημασία του έργου…
«Χους και ανήρ. Μια αλληλένδετη σχέση ζωής. Οι άνθρωποι και ειδικά οι νέοι άνθρωποι με το βλέμμα στο μέλλον και το πνεύμα στο παρελθόν, επαναπροσδιορίζουν σήμερα την επαφή τους με ό,τι τους περιβάλλει. Αγκαλιάζουν τη φύση, αγγίζουν τη μάνα γη…
Έρχονται αντιμέτωποι με τα λάθη προηγούμενων γενιών και με θάρρος και περίσσια αγωνία παλεύουν με όλες τους τις δυνάμεις να προστατεύσουν το οικοσύστημα μέσα από το οποίο προήλθαν και στο οποίο θα καταλήξουν. Οι δράσεις τους πληθώρα και οι φωνές τους υψώνονται δυνατά να καλύψουν τις φοβερές ιαχές όσων θέλουν να καταστρέψουν τον γήινο οίκο τους. Δεν θα βολευτούν, δεν θα συμβιβαστούν, αλλά με την ορμή και αγνή έγνοια της νεότητας θα αγωνιστούν με κάθε μέσο να προσφέρουν δίκτυ προστασίας.
Δεν θα βολευτούν. Πάλη και αγώνας, χους και ανήρ».
