Του Γιώργου Κυριακίδη
Δεν έχει υπάρξει άλλη περίπτωση ποδοσφαιριστή με πιο θεαματικό ντεμπούτο σε τόσο νεαρή ηλικία. Ήταν Σεπτέμβρης του 1996 όταν ο Ντίνος Ποντίκας στην πρώτη του εμφάνιση με ανδρική ομάδα όχι μόνο θα ξεκινούσε βασικός, αλλά θα τελείωνε τον αγώνα με χατ-τρικ. Σε ηλικία μόλις 14 ετών και 7 μηνών! Με το καλύτερο ρεκόρ χατ-τρικ παγκοσμίως να έχει σημειωθει έως τότε από τον Πελέ σε ηλικία 16 ετών και 6 μηνών, σε φιλικό κόντρα στη Φάβριλ ντε Λάβρας -ομάδα τρίτης κατηγορίας της πολιτείας του Μινέιρο- στη Βραζιλία, το 1957.
Το εντυπωσιακό ρεκόρ καταγράφηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1996 στο γήπεδο των Αμπελοκήπων για το ερασιτεχνικό κύπελλο Λάρισας στην αναμέτρηση Αμπελοκήπων – Χαραυγής 4-3. Ο νεαρός επιθετικός πέτυχε και τα τρία γκολ των φιλοξενουμένων (με γυριστό, με κεφαλιά αλλά και με…«ποδιά») σε εναν αγώνα με πλούσιο θέαμα. Άξιο αναφοράς είναι και το γεγονός ότι στην αντίπαλη ομάδα των Αμπελοκήπων που είχαν πρόσφατα υποβιβαστεί από τη Δ’ Εθνική αγωνίζονταν τότε ο πρωταθλητής του 1988 Γιώργος Κολοβός, ο κυπελλούχος του 1985 Μπάμπης Ντόσας (αμφότεροι με την ΑΕ Λάρισας), ενώ στο ρόστερ άνηκε και ο 15χρονος Βαγγέλης Μόρας.
Ένα χρόνο νωρίτερα o Ποντίκας (γεννημένος στις 17 Φεβρουαρίου 1982) είχε πετύχει ένα εξίσου ασύλληπτο επίτευγμα. Σε γήπεδο της Ελασσόνας τον Αύγουστο του 1995 διεξήχθη φιλικός αγωνας επιλέκτων στον οποίο εξαιρετικά συμμετείχαν και 2-3 πιτσιρικάδες, μεταξύ άλλων και ο Ποντίκας. Το τέλος της αναμέτρησης βρήκε την ομάδα του νικήτρια και τον ίδιο να έχει σημειώσει τα 13 (!) από τα 19 τέρματά της, σε ηλικία 13 ετών και 6 μηνών! Αμέσως ο ποδοσφαιριστής προτάθηκε στον Απόλλωνα Λάρισας, αλλά η δοκιμή εν τελει δεν πραγματοποιήθηκε. Αποτέλεσμα ήταν ο Ποντίκας να καταλήξει στο γειτονικό Τοξότη στον οποίο αγωνιζόταν τότε και ο Φάνης Γκέκας (από τον Τοξότη είχε ξεκινήσει και ο Βασίλης Καραπιάλης). Το οξύμωρο; Ο προπονητής του επέμενε να τον χρησιμοποιεί σε ρόλο λίμπερο και ο παίκτης αποχώρησε μέσα σε ελάχιστους μήνες.
Το 1996 εντάχθηκε σε ένα άλλο τοπικό σύλλογο τη Χαραυγή η οποία είχε μόλις παραχωρήσει τον μέσο Κώστα Μάγγο στον ΟΦΗ του Ευγένιου Γκέραρντ, μετά από πρόταση του πρώην προπονητή των Λαρισαίων και παλιού ποδοσφαιριστή των Kρητικών, Ηλία Σελιώνη. H διοίκηση της Χαραυγής εξέδωσε αμέσως δελτιο ΕΠΟ στον 14χρονο ποδοσφαιριστή ούτως ωστε να έχει δικαίωμα συμμετοχής σε αγώνες της ανδρικής ομάδας, «δένοντάς» τον όμως παράλληλα σε περίπτωση μεταγραφικης πρότασης. To 1997 η Χαραυγή αρνήθηκε την παραχώρησή του με υποσχετική σε μια άλλη ομάδα της περιοχής τον Ικαρο Νεάπολης (όπου αγωνιζόταν ο αμυντικός Ηλίας Κώτσιος, αργότερα του ΟΦΗ και του Παναθηναικού), ένας δανεισμός που θα μπορούσε να είχε αποδειχθεί σωτήριος για την καριέρα του. Και αυτό διότι στα τέλη του 1998 υπέστη σοβαρό τραυματισμό στο γόνατο που τον άφησε μια διετία εκτός αγωνιστικής δράσης και ουσιαστικά τον ανάγκασε να εγκαταλείψει πρόωρα το ποδόσφαιρο και μια καριέρα πολλά υποσχόμενη. Πριν από τον τραυματισμό του ο Αθηναικός της Α’ Εθνικής και πρώην ομάδα του προπονητή του, Πάκη Αβραμούλη, είχε βρεθεί κοντά στην απόκτησή του.
Ο Ποντίκας, (όπως και ο Φραντζέσκος) ξεκίνησε να μαθαίνει τα μυστικά της μπάλας σε αλάνες από την ηλικία των έξι, ενώ όπως και ο «Μίστερ φαουλ» αγωνίστηκε σε ανεξάρτητες ομάδες πριν υπογράψει το πρωτο του δελτίο. Μάλιστα συνέχιζε παράλληλα να αγωνίζεται σε αυτές στα εφηβικά του χρόνια σημειώνοντας άλλη μία αξιοσημείωτη επίδοση το 1997 στα 15 του: 10 γκολ σε αγώνα ανεπίσημου τοπικού πρωταθλήματος. Επιπλέον θεωρούνταν ένας από τους γρηγορότερους ποδοσφαιριστές της γενιάς του τρέχοντας τα 100 μέτρα σε χρόνο κάτω από τα 11 δευτερόλεπτα, ενώ είναι και ο νεότερος που έχει αγωνιστεί σε τελικό νομού του πρωταθλήματος Λυκείων Ελλάδας-Κύπρου: τη σεζόν 1996-97, σε ηλικία 14 ετών και 9 μηνών.
Το 2000 έμεινε ελεύθερος από τον σύλλογο του ο οποίος είχε παύσει την λειτουργία του λόγω οικονομικών προβλημάτων. Απογοητευμένος όμως από τη διετή του απουσία από τους αγωνιστικούς χώρους και με το «τρένο» του επαγγελματισμού να έχει χαθεί, αποφάσισε να μην υπογράψει πουθενά και να εγκαταλείψει το ποδόσφαιρο. Ήταν έτοιμος να επιστρέψει τη σεζόν 2005-06 και να βοηθήσει την παλιά του ομάδα (που πλέον είχε ανασυσταθεί), όμως δεν πρόλαβε το παάαθυρο της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου. Επέστρεψε προσωρινά στην ενεργό δράση το 2009 φορωντας τη φανέλα μιας άλλης τοπικής ομάδας, της Θύελλας Λάρισας. Και επανήλθε στο ποδόσφαιρο για άλλη μια φορά στην ηλικία των 38, σε ερασιτεχνική κατηγορία της Αγγλίας (την ίδια από την οποία είχαν ξεκινήσει Μπόμπι Μουρ, Τζιμι Γκριβς, Φέρντιναντ, Μπέκαμ) αγωνιζόμενος και στα 90 λεπτά στο ντεμπούτο του, και σε εξαιρετική φυσική κατάσταση δεδομένης της πολυετούς απουσίας του.
Συγκριτικά με αλλα χατ-τρικ νεαρών ποδοσφαιριστών, το ρεκόρ του ξεπερνά κατά 2 και 3 χρόνια σε επίπεδο ηλικίας τα αντίστοιχα επιτεύγματα των Κεν Τσέιλορ (17 ετών και 2 μηνών στην τρίτη αγγλική κατηγορία το 1955), Πελέ (16 ετών και 6 μηνών στο φιλικό Σάντος – Φάβριλ 7-2 το 1957), Νικολάς Σίρι (16 ετών και 11 μηνών στη δεύτερη κατηγορία της Ουρουγουάης το 2021). Όλα τα παραπάνω σημειώθηκαν σε ευρείες νίκες εν αντιθέσει με το ρεκόρ του Ποντίκα που καταγράφηκε σε ήττα και θεωρείται αρκετά δύσκολο να ξεπεραστεί στο μέλλον.
Το αμερικανικό σάιτ «90soccer» τον χαρακτήρισε ως τον Έλληνα «Φρέντι Αντού» σε έναν παραλληλισμό με το χαμένο ταλέντο του ποδοσφαίρου των ΗΠΑ, το «Opera» της Νιγηρίας τον κατέταξε μαζί με τον Πελέ στους νεότερους σκόρερς χατ-τρικ όλων των εποχών, ενώ η βραζιλιάνικη εφημερίδα «Correio do Norte» τον συμπεριέλαβε σε αφιέρωμα σχετικά με τα πιο ιστορικά ποδοσφαιρικά χατ-τρικ δίπλα στα ρεκόρ των Χοσέ Λουίς Τσιλαβέρτ, Κριστιάνο Ρονάλντο, Πίτερ Κράουτς και Ρονάλντο Λίμα. Απλώς η συγκεκριμένη εφημερίδα χρησιμοποίησε λανθασμένα τη φωτογραφία ενός άλλου ρέκορντμαν με παραπλήσιο επώνυμο, του Γιώτη Ποντικού (το ρεκόρ του οποίου θα αναλύσουμε σε επόμενο αφιέρωμα).
