Ο ΠΑΟΚ είναι ο απόλυτος κυρίαρχος στο θεσμό του Κυπέλλου την τελευταία δεκαετία, όμως ο τελευταίος τελικός στον οποίο ηττήθηκε ο Δικέφαλος του Βορρά ήταν ο… τελευταίος τίτλος του Παναθηναϊκού! Στο πάρτι του Μάρκους Μπεργκ με χατ τρικ, τη βραδιά της 26ης Απριλίου 2014, στο 4-1 επί του ελλιπούς ΠΑΟΚ που είχε αποκλείσει τον Ολυμπιακό σε επεισοδιακό ημιτελικό, αλλά είχε «χάσει» τον Κλάους Αθανασιάδη, τον Μπίμπρας Νάτχο και τον Κώστα Κατσουράνη.

Ο εκπληκτικός ΠΑΟΚ έφτασε εφέτος για έβδομη σερί χρονιά σε ημιτελικό και για πέμπτη σε τελικό. Τι έχει κάνει στους προηγούμενους τέσσερις; Το απόλυτο: 4/4! Τρεις φορές με αντίπαλο την ΑΕΚ (2017-2018-2019) και μία με τον Ολυμπιακό, πέρυσι, στο ΟΑΚΑ. Ο ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββίδη κέρδισε σε τέσσερα χρόνια (2017-2021) όσα Κύπελλα είχε κερδίσει από το 1926 που ιδρύθηκε μέχρι και το… 2017.UnmuteRemaining Time -0:00 Fullscreen

Παραμένει η ομάδα με τους περισσότερους χαμένους τελικούς, συνολικά 13, όσους έχει χάσει και ο Ολυμπιακός. Σε τρεις εξ΄αυτών νικήθηκε από το Τριφύλλι. Ο πρώτος στη Λεωφόρο, το 1955, με 2-0 (24΄ Κουρτζίδης, 31′ Πανάκης).

Ο δεύτερος στο «Γ. Καραϊσκάκης» το 1977, όταν οι Πράσινοι έκαναν νταμπλ. Είχε σπουδαία ομάδα τότε ο Δικέφαλος, αλλά ηττήθηκε με 2-1 (29′ Παπαδημητρίου, 83′ Βακάλης – 43′ Τερζανίδης) έχοντας και τρομερά παράπονα από τη διαιτησία του ρέφερι Μανώλη Πλατόπουλου, ο οποίος μεταξύ άλλων είχε αποβάλει τον Γιάννη Γούναρη στα μέσα του β’ ημιχρόνου.

Ο τρίτος το 2014, στην πιο πρόσφατη συνάντηση των δύο ομάδων σε τελικό Κυπέλλου. Σε μια βραδιά που έλαμψε το άστρο του Μάρκους Μπεργκ και ο Παναθηναϊκός του Γιάννη Αναστασίου πήρε το μοναδικό τρόπαιο της ομάδας στην εποχή Αλαφούζου.

Το πέμπτο ραντεβού των δύο αντιπάλων έχει οριστεί για τις 21 Μαϊου, στο ΟΑΚΑ. Με την ευχή όλων να δούμε γεμάτο το Ολυμπιακό Στάδιο σε τελικό δίχως έκτροπα, όπως το 2014!

Για πέμπτη φορά αντίπαλοι στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ!

Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ πανηγύρισαν την πρόκρισή τους στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας και θα ανταμώσουν στο μεγάλο ραντεβού του θεσμού μόλις για 5η φορά στην ιστορία!

Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ λοιπόν!

Ο «δικέφαλος του Βορρά» πήρε ισοπαλία 1-1 στο «Γ. Καραϊσκάκης» από τον Ολυμπιακό και… πάει να συναντήσει στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας τους «πράσινους», που περίμεναν «εκεί», μετά τη νίκη τους στη Λαμία (0-2) νωρίτερα!

Αυτή θα είναι, δε, η 5η μόλις φορά στην ιστορία του θεσμού, που οι δύο ομάδες θα ανταμώσουν στο μεγάλο ραντεβού!

Η τελευταία ήταν το 2014, όταν ο Παναθηναϊκός είχε νικήσει 4-1 τους «ασπρόμαυρους».

Οι τελικοί μεταξύ Παναθηναϊκού και ΠΑΟΚ στο Κύπελλο Ελλάδας:

1955 (Απόστολος Νικολαΐδης)
Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ 2-0

1972 (Γεώργιος Καραϊσκάκης)
Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ 1-2

1977 (Γεώργιος Καραϊσκάκης)
Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ 2-1

2014 (ΟΑΚΑ)
Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ 4-1

ΠΑΟΚ: Πάρτι στο Καραϊσκάκη με ΠΑΟΚτσίδικη ψυχή, ρεσιτάλ Λουτσέσκου και γκολ για σεμινάριο! Καρέ-καρέ η φάση του Τσόλακ

Κυρίαρχος, αποφασιστικός, αποτελεσματικός, ψυχωμένος, διαβασμένος, τσαμπουκάς, αλύγιστος. Είναι μόνο μερικές λέξεις που μπορούν να χαρακτηρίσουν και να περιγράψουν τον ΠΑΟΚ του Ραζβάν Λουτσέσκου που πανηγύρισε μια σπουδαία πρόκριση μέσα στο σπίτι του Ολυμπιακού. Ο Δικέφαλος έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Για πέμπτη φορά την τελευταία εξαετία (2017-2022) έχοντας κατακτήσει τέσσερις φορές (’17, ’18, ’19, ’21) τον τίτλο σ’ αυτό το διάστημα.

Σε ένα ματς… ροντέο και με την μπάλα να κινείται πάνω-κάτω στο γήπεδο σε τρελούς ρυθμούς, τα 90 λεπτά δεν έφτασαν σε κανέναν απ’ τους δύο για να κλειδώσει την πρόκριση. Μολονότι είχαν ευκαιρίες για να σκοράρουν, το 0-0 στο Γ. Καραϊσκάκης ήρθε ως συνέχεια του προ εβδομάδας 0-0 στην Τούμπα. Και η αγωνία κορυφώθηκε στην παράταση. Ο Ολυμπιακός άγγιξε την πρόκριση με την εκτέλεση πέναλτι του Ελ Αραμπί στο 105′ αλλά ο Δικέφαλος είχε ψυχή, μυαλό και το σχέδιο του «στρατηγού» Λουτσέσκου φτάνοντας σε μια επική πρόκριση με γκολ του Τσόλακ στο 108′. Ένα γκολ που δεν βγήκε τυχαία αλλά ήταν προϊόν τρομερής συνεργασίας αλλά συνάμα και μεγάλης ποδοσφαιρικής οξυδέρκειας.

Γκολ για σεμινάριο

Απ’ την αρχή μέχρι το τέλος της η φάση του 108ου λεπτού είναι σεμιναριακού επιπέδου. Όλοι οι εμπλεκόμενοι τα έκαναν όλα ιδανικά αγγίζοντας κυριολεκτικά την τελειότητα σε 15 μαγικά δευτερόλεπτα. Ο Ίνγκασον κάνει το build up του Δικεφάλου κουβαλώντας μπάλα και την κατάλληλη στιγμή ανοίγει στα δεξιά προς τον Λύρατζη. Ακολουθεί μια σπουδαία ενέργεια. Ο δεξιός μπακ του ΠΑΟΚ «κολλάει» στη γραμμή και αποφεύγει τον Καρβάλιο με ιδανικό τρόπο, ανοίγοντας προς τα εμπρός την μπάλα. Με μια θαυμάσια προσποίηση κάνει ότι θα σεντράρει ξεγελώντας τον Μπουχαλάκη που κάνει άλμα για να ανακόψει τη σέντρα. Τότε ο 22χρονος αμυντικός συγκλίνει προς τα μέσα κι όταν ο Καρβάλιο επανέρχεται με φόρα για να πάρει ρεβάνς για την ντρίμπλα που «έφαγε» δευτερόλεπτα πριν, ο Λύρατζης πασάρει για τον επερχόμενο Σβαμπ, ο οποίος χρειάζεται μία και μόνο επαφή. Αλλά τι επαφή! Ο Αυστριακός βγάζει μια αριστουργηματική ψηλοκρεμαστή σέντρα με το εξωτερικό του αριστερού ποδιού του προς τα αριστερά στην περιοχή του Ολυμπιακού.

Είναι η ώρα για άλλη μια κίνηση που θα πρέπει να διδάσκεται στους μικρούς επίδοξους σέντερ φορ στις ακαδημίες ποδοσφαίρου. Ο Νέλσον Ολιβέιρα που τόσο έλειψε απ’ τον Δικέφαλο τους προηγούμενους μήνες κινείται πανέξυπνα στον χώρο προτού ακόμη η μπάλα φύγει απ’ το πόδι του Σβαμπ. Απ’ τη στιγμή που ο Λύρατζης παίρνει την μπάλα στα πόδια του, ο Πορτογάλος φορ «ζαλίζει» την άμυνα του Ολυμπιακού. Αρχικά παρασύρει μαζί του προς το πέναλτι τον Παπασταθόπουλο, ο οποίος προσπαθεί περισσότερο να τραβηχτεί για να παίξει το οφσάιντ παρά για να καλύψει σωστά τον χώρο. Την ίδια ώρα ο Σισέ φοβούμενος το καλό σουτ που διαθέτει ο Σβαμπ, κινείται προς τον Αυστριακό δημιουργώντας περισσότερο χώρο στη γραμμή κρούσης του Δικεφάλου. 

Κι αφού ο Ολιβέιρα παρασύρει τον Σωκράτη και ταυτόχρονα ο Σισέ παρασύρεται απ’ τον Σβαμπ, ο Πορτογάλος φορ κάνει πίσω βήματα κι όχι μόνο αφήνει τον Παπασταθόπουλο να φυλάει τον… εαυτό του, αλλά ξεγελάει και τον Κένι Λαλά που βρίσκεται στα δεξιά της άμυνας του Ολυμπιακού κι έχει συγκλίνει προς το κέντρο σαν τρίτος στόπερ. Ο Ολιβέιρα ωστόσο, κινείται αθόρυβα στην πλάτη του Γάλλου μπακ, που κοιτάζει προς την μπάλα και δεν αντιλαμβάνεται την απειλή που έρχεται. Το μόνο που προσέχει είναι να κρατήσει τη γραμμή του οφσάιντ βλέποντας την ευθεία του Παπασταθόπουλου και την μπάλα.

Το σημείο κλειδί

Κι εδώ είναι το σημείο κλειδί. Την ώρα που η μπάλα φεύγει απ’ το πόδι του Σβαμπ, και ο Σισέ κατευθύνεται προς το μέρος τού Αυστριακού μέσου φοβούμενος το σουτ (μαζεύει πίσω απ’ το σώμα και τα χέρια του για να αποφύγει πιθανή επαφή με την μπάλα), το ίδιο δευτερόλεπτο ο Ολιβέιρα κινείται πανέξυπνα προς τα εμπρός, ενώ ο Λαλά κάνει βήμα προς τα έξω χάνοντας ολοκληρωτικά τη φάση. Δεν αρκεί όμως μόνο αυτό. Διότι ναι μεν ο Ολιβέιρα βρήκε τον κενό χώρο αλλά χρειάστηκε ακόμη ένα μαγικό άγγιγμα στη σέντρα του Σβαμπ. Κι ο Πορτογάλος το έκανε ιδανικά καθώς έδωσε μια εξαιρετική ασίστ βγαλμένη με τον… χάρακα. Μάλιστα το έπραξε με τον δύσκολο τρόπο καθώς πάσαρε με το εξωτερικό του ποδιού του κι ενώ η μπάλα ερχόταν από ψηλά και με καμπύλη.

Την έστειλε όμως συστημένη εκεί που έπρεπε: στο κατάλληλο σημείο, την κατάλληλη στιγμή. Το τέλειο timing για το τέλειο γκολ! Κι ύστερα έφτασε η ώρα του εκτελεστή. Ο αθόρυβος Τσόλακ που παραμόνευε απ’ το ξεκίνημα της φάσης, διάβασε καλά την κίνηση του Σισέ προς τον Σβαμπ, και βρήκε την «τρύπα» στην άμυνα του Ολυμπιακού. Ο Κροάτης φορ για ένα… κλάσμα του δευτερολέπτου αντιλήφθηκε πιο γρήγορα απ’ τον Παπασταθόπουλο την προοπτική της πάσας απ’ τον Ολιβέιρα κι αυτό το μικρό σπριντ που έκανε προς την μικρή περιοχή του Βατσλίκ, έκανε ουσιαστικά τη διαφορά καθώς άφησε στο ένα μέτρο πίσω του τον Παπασταθόπουλο να μην μπορεί να απομακρύνει. Το σωστό τελείωμα του Τσόλακ που έστειλε την μπάλα στα δίχτυα ήταν το επιστέγασμα ενός θαυμάσιου γκολ βγαλμένου απ’ το… Playstation.

Σημειωτέον ότι ο Σβαμπ, ο Ολιβέιρα και ο Τσόλακ, δηλαδή οι τρεις τελευταίοι παίκτες που ακούμπησαν την μπάλα, αποτέλεσαν τις «χρυσές» αλλαγές του κόουτς Λουτσέσκου. Μια εκπληκτική συνεργασία που ήρθε απ’ τον… πάγκο σε στιγμές που η μπάλα «έκαιγε» και ο χρόνος μετρούσε αντίστροφα!

Μια ακόμη λεπτομέρεια για τη συγκεκριμένη φάση: Ενδεχομένως, ακόμη κι αν ο Τσόλακ δεν έβρισκε την μπάλα, παράλληλα προς τα δεξιά του κινείται ο Λούκας Τέιλορ, ο οποίος είχε πατήσει περιοχή κι ήταν έτοιμος για να εμπλακεί στη φάση. Δεν χρειάστηκε αλλά ήταν εκεί…

Ομάδα με σταθερές βάσεις

Στο τέλος της ημέρας ο ΠΑΟΚ πήρε αυτό που άξιζε μέσα στο γήπεδο και είναι έτοιμος για να διεκδικήσει ακόμη έναν τίτλο, όπως το έκανε και στο Conference League, όπου άγγιξε την πρόκριση στα ημιτελικά καθώς αποκλείστηκε στις λεπτομέρειες απ’ τη Μαρσέιγ. Παράλληλα, όμως έδειξε ότι κατά τη διάρκεια της σεζόν μάλλον αδίκησε τον εαυτό του στο πρωτάθλημα, όπου άξιζε πολλά περισσότερα. Είναι ξεκάθαρο ωστόσο ότι ο Δικέφαλος έχει επανέλθει στον ρόλο του πρωταγωνιστή. Η σταθερότητα, η εγγύηση και η ασφάλεια που προσφέρει η διοίκηση Σαββίδη σε όλο τον οργανισμό του ΠΑΟΚ, η τρομερή επίδραση του κόουτς Λουτσέσκου στην ομάδα και η τελευταία σημαντική προσθήκη στον Δικέφαλο με τον Πορτογάλο αθλητικό διευθυντή Ζοζέ Μπότο, που ανεβάζει ακόμη περισσότερο το ποδοσφαιρικό επίπεδο του κλαμπ, δείχνει ότι η ομάδα της Θεσσαλονίκης βάζει θεμέλια σε πολύ σταθερές βάσεις.

Όσο για τον Παναθηναϊκό

Οκτώ χρόνια ήταν πολλά. Πάρα πολλά. Σαν ένας… αιώνας για τον Παναθηναϊκό, το μέγεθός του, το dna του, την ιστορία του, τον κόσμο του που ζει τα δικά του χρόνια της υπομονής και περιμένει στωικά μια φλόγα για να την κάνει πυρκαγιά.

Αυτός ο σύλλογος, αυτός ο τεράστιος σύλλογος είναι καταδικασμένος να κυνηγά και να διεκδικεί τρόπαια και το βράδυ της 21ης Μαϊου θα είναι εκεί, θα είναι στη Καλογρέζα για να παλέψει, να μοχθήσει, να δώσει όλο του το «είναι», ώστε μετά το 2014 να επιστρέψει στους τίτλους, να γευθεί και πάλι την χαρά μίας επιτυχίας που ψάχνει όπως ο διψασμένος το νερό στην έρημο.

Ήταν ζωτικής σημασίας για ολόκληρο τον οργανισμό το να είναι ο Παναθηναϊκός στον τελικό του Κυπέλλου. Εδώ και πολλά χρόνια τα παιχνίδια που κρίνουν τίτλο απλά δεν υπάρχουν για το «τριφύλλι» και αυτό το ματς, αυτή η βραδιά θα είναι μια επιστροφή στην κανονικότητα για ολόκληρο τον σύλλογο. Όποιος και αν είναι απέναντι. Η διεκδίκηση του θεσμού ήταν ένας από τους στόχους που τέθηκε στην αρχή της σεζόν. Η μισή δουλειά έγινε, ο Παναθηναϊκός θα είναι στο ΟΑΚΑ, έχοντας κάνει το καθήκον του, πετώντας εκτός τον Ατρόμητο, τον Βόλο, την Αναγέννηση Καρδίτσας(τεράστιε Κώστα Κατσουράνη) και τον κακό του «δαίμονα» την Λαμία.

Η γκολάρα του Ιωαννίδη «κλείδωσε» την πρόκριση

Το ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό απόψε στη Λαμία ήταν απλά ένα γκολ. Μια σοβαρή νοοτροπία και μία σύνδεση με το αντίπαλο πλεκτό. Όσο πιο γρήγορα γινόταν αυτό, τόσο γρήγορα θα έφευγε και το πεντακάθαρο άγχος. Οι «πράσινοι» που δεν απειλήθηκαν καθόλου, δεν είχαν υπομονή στη κυκλοφορία της μπάλας, δεν λειτούργησαν καλά στο επιθετικό κομμάτι και παρά την συντριπτική κατοχή της μπάλας(75%) είχαν μοναχά μία καλή στιγμή με τον Σεμπάστιαν Παλάσιος.

Ο Φώτης Ιωαννίδης, όμως, έχει «χτίσει» πελατειακή σχέση με την Λαμία και μία κορυφαία ενέργεια στο φινάλε του ημιχρόνου(42′) έδωσε την λύση. Από όπου και αν το πιάσεις, ο Έλληνας σέντερ φορ έχει κάνει μία καταπληκτική ενέργεια. Από την διάθεση και την νοοτροπία να κυνηγήσει μια «σκοτωμένη» μπαλιά, από την αλλαγή κατεύθυνσης για να βγει μπροστά από την μπάλα και τον Τζανετόπουλο, από το ιδανικό πλασέ στη γωνία του Σαράνοφ. Ήταν μια γκολάρα σεντερφορίσια που απλοποίησε τα πράγματα.

Το δεύτερο ημίχρονο ήταν καθαρά τυπική διαδικασία, ο Σεμπάστιαν Παλάσιος… σφράγισε την νίκη με το υπέροχο «χάδι» μετά την ασίστ του Βιγιαφάνιες και έδωσε την ευκαιρία στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς να δώσει ανάσες σε πέντε βασικούς(Ιωαννίδης, Ρούμπεν, Αϊτόρ, Παλάσιος, Βέλεθ) ενόψει της κυριακάτικης αναμέτρησης με τον Άρη στη Λεωφόρο.

Μία επιβεβαίωση της προόδου και μέσα από τα αποτελέσματα

Μόνο όποιος είναι «τυφλός» ποδοσφαιρικά δεν μπορεί να διαπιστώσει και να παραδεχθεί πως ο φετινός Παναθηναϊκός δεν έχει καμία σχέση ούτε με τον περσινό αλλά ούτε και με εκείνο των προηγούμενων ετών. Από συγκυρίες και τρομακτικά διαιτητικά λάθη το «τριφύλλι» βρίσκεται τόσο χαμηλά στον βαθμολογικό πίνακα βάσει της εικόνας του πάνω στο χορτάρι.

Το σύνολο του Γιοβάνοβιτς παρουσιάζει αξιοσημείωτη πρόοδο τόσο στο ποδοσφαιρικό όσο και στο πνευματικό κομμάτι, έχει βάλει τις βάσεις για να κάνει πρωταθλητισμό του χρόνου, αρκεί να γίνουν μερικές σημαντικές κινήσεις και η πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου αποτελεί μία επιβεβαίωση της προόδου μέσα από τα αποτελέσματα, για όσους αρέσκονται στο να βλέπουν το άθλημα μόνο μέσα από αυτά. Θα πει κανείς πως οι «πράσινοι» δεν απέκλεισαν κανέναν «μεγάλο» στον δρόμο προς τον τελικό αλλά η απάντηση έρχεται από το πρόσφατο παρελθόν.

Σεζόν 2020/2021 αποκλεισμός από τον ΠΑΣ Γιάννινα. Σεζόν 2018/2019 αποκλεισμός από την Λαμία, όπως και το 2017/2018. Αποκλεισμός από την Ξάνθη στα ημιτελικά το 2014/2015 και από τον Ατρόμητο την επόμενη σεζόν. Δεν είναι κάποιο σπουδαίο ανδραγάθημα αυτό που πέτυχε ο Παναθηναϊκός αλλά είναι σίγουρα κάτι ξεχωριστό, διαφορετικό σε σχέση με όσα γίνονταν κατά βάση τα προηγούμενα χρόνια.

Ο τελικός στην ώρα του, μέσα από τα playoffs θα φτάσει πιο κοντά στο Κύπελλο

Το ένα εισιτήριο για τον τελικό πέρασε σε «πράσινα» χέρια αλλά από αύριο το πρωί, αυτό το παιχνίδι δεν υπάρχει, δεν θα πρέπει να υπάρχει για το ποδοσφαιρικό τμήμα. Ούτε ως προοπτική κατάκτησης τίτλου, ούτε ως τελευταία ζαριά για ευρωπαϊκό εισιτήριο σε περίπτωση που δεν τα καταφέρει να τερματίσει έστω τέταρτος στο μίνι πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός. Το ματς της 21ης Μαϊου θα πρέπει να απασχολήσει και πάλι το «τριφύλλι» το βράδυ της 17ης Μαϊου όταν θα έχει ολοκληρωθεί το τελευταίο παιχνίδι της σεζόν με τον ΠΑΟΚ για το πρωτάθλημα. Μόνο και μόνο τότε.

Το μυαλό όλων θα πρέπει να είναι στην εξασφάλιση του ευρωπαϊκού εισιτηρίου από τα playoffs και μόνο εκεί. Εξάλλου και αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν άπαντες στο Κορωπί, ο Παναθηναϊκός θα έχει περισσότερες πιθανότητες να σηκώσει το Κύπελλο αν έχει κάνει αυτό που πρέπει στο πρωτάθλημα, παρά να πάει στον τελικό για να παίξει εκτός από το τρόπαιο και την ευρωπαϊκή προοπτική του, κάτι που θέλοντας και μη θα γεμίσει με περίσσιο άγχος ολόκληρο τον οργανισμό.

Ο κόσμος μπορεί να φωνάζει το «κι όταν το Κύπελλο σηκώσω, μπορεί να παλαβώσω» αλλά η ομάδα πρέπει να παραμείνει συγκεντρωμένη, προσηλωμένη στον αυτοσκοπό της τετράδας.