Γράφει ο Άρης Παπαϊτσέτρα
Φωτογραφία απο CNN US
Σε αυτό το σημείο να σας πώ ότι αυτή τη στιγμή στο Τέξας της Αμερικής συζητιέται η υπόθεση της Μελίσσα Λούσιο η οποία σε 26 μέρες προορίζεται να εκτελεστεί απο τις τοπικές αρχές H Μελίσσα κατηγορήθηκε ότι πριν 11 χρόνια δολοφόνησε την κόρη της Μαράϊα, ένα μωρό δύο χρονών. Έτσι καταδικάστηκε να κάνει φυλακή μακριά απο το γενικό πληθυσμό, σε απομόνωση, περιμένοντας τη μέρα που θα ανοίξουν το κελί, για να την οδηγήσουν σε μια αίθουσα με πιθανούς θεατές μόνο την οικογένειά της – ίσως και κανέναν – σχεδόν κινηματογραφική. Εκεί θα την ξαπλώσουν, θα τη δέσουν, θα τη ρωτήσουν αν θέλει να την διαβάσει κάποιος σεβάσμιος ιερέας πριν τη στείλουν στον άλλο κόσμο και αν έχει κάποια τελευταία λόγια να προσθέσει σε μια κοινωνία που σταμάτησε να την ακούει εδώ και 10 χρόνια. Πιθανόν εκείνη, αντί να μιλήσει θα κατουρηθεί πάνω της βλέποντας τους γιατρούς να ετοιμάζουν την ένεση. Μετά απο αυτό θα της χορηγήσουν μια ενδοφλέβια που θα κάνει τη καρδιά της να σκάσει και θα ρίξουν τις κουρτίνες της αίθουσας.
Μια δεκαετία αργότερα, έφτασε να της απομένουν μόνο 26 μέρες πριν απο αυτό. Ωστόσο απο τα στοιχεία που προκύπτουν σήμερα, η ιστορία ανατρέπεται. Απο ότι φαίνεται το άλλο μικρό αδερφάκι της Μαράϊα, η Αλεξάνδρα – πάνω στο παιχνίδι – έριξε την αδερφή της απο τις σκάλες και η μητέρα επωμίστηκε την ευθύνη για να μην καταστραφεί η ψυχολογία της. Δέκα χρόνια φυλακής, δέκα χρόνια απομόνωσης και τιμωρίας μετά, ένα κομμάτι της Τεξανής κοινωνίας εύχεται ακόμη να βασανιστεί. Ένα άλλο κομμάτι ζητάει να αμνηστευθεί η Μελίσσα, γιατί θεωρεί απαράδεκτο να εκτελεστεί μια γυναίκα για την οποία δεν είναι σίγουροι ότι εγκλημάτισε και ένα τρίτο μέρος – κάπως πιο λογικό – ζητάει να σταματήσουν οι εκτελέσεις στον τόπο τους ανεξάρτητα τα στοιχεία της συγκεκριμένης δικογραφίας.
Τώρα θα μου πείτε, γιατί σας λέω αυτή την ιστορία. Γιατί καταρρίπτει και τους δύο βασικούς μύθους γύρω απο τους οποίους θεσπίστηκε η θανατική ποινή στο Τέξας, χωρίς απαραίτητα να γνωρίζουμε ποιόν απο τους δύο. Αν η Μελίσσα όντως σκότωσε τη δίχρονη κόρη της, τότε η θανατική ποινή, ως υποσχετικός θεσμός, πράγματι αποτυγχάνει να λειτουργήσει ανασταλτικά σε τέτοιου είδους φαινόμενα. Τα εγκλήματα τα οποία υποσχέθηκε να σταματήσει, συνεχίζουν να υφίστανται, ίδια και απαράλλακτα. Και αν η Μελίσσα, όντως πήρε πάνω της το έγκλημα για να σώσει την άλλη κόρη της απο την ιδέα ότι σκότωσε καταλάθος τη μικρή αδερφή της. Τότε η θανατική ποινή, δεν έχει ακριβώς τα φίλτρα που κάποτε υπόσχονταν οι εκπρόσωποί της, ώστε να μην εφαρμοστεί ποτέ σε αθώους. Σε κανένα απο τα δύο σενάρια δεν γλιτώνει ο αθώος. Σε ένα απο τα δύο απλά ένας αθώος, εκτελείται. Δε το λές και επιτυχία του μέτρου. Σήμερα λοιπόν, η Τεξανή κοινωνία δίχως να έχει διορθώσει μισό απο τα ελαττώματά της, με το έγκλημα στη Πολιτεία να συνεχίζει ακάθεκτο παρά την ύπαρξη της θανατικής ποινής και τα μακελέματα των παιδιών της στα σχολεία να πληθαίνουν. Κωφαίνει και συζητάει αν αυτή τη φορά πρέπει να ενταχθούν στον κανόνα της επιβολής θανάτου, όσες γυναίκες προβαίνουν σε εκτρώσεις. Ναι, αυτή είναι η τρίτη αλήθεια της θανατικής ποινής. Ότι θεσπίζεται, εναποτίθεται στα χέρια παλαβών και – αφού νομιμοποιήσαμε ότι τώρα μπορούν να μας εκτελούν – προσφέρεται για κάθε κυβερνητικό γούστο. Όταν λοιπόν θα μιλάτε για θανατική ποινή. Να θυμάστε τους τρείς βασικούς κανόνες:
Δε θα σταματήσει τα φαινόμενα για τα οποία ζητάτε να επανέλθει.
Με μαθηματική ακρίβεια, θα έρθει η μέρα που θα εκτελέσετε αθώους.
Να είστε έτοιμοι να χρησιμοποιηθεί πάνω σας.