Τραγικές οι τελευταίες ειδήσεις στην Κύπρο αφού χθες εντοπίστηκε από εργάτη που κλήθηκε να καθαρίσει τον χώρο του ελικοδρομίου του Νοσοκομείου Λεμεσού, πτώμα σε αποσύνθεση. Ο εργάτης εντόπισε πρώτα έναν σκελετωμένο καρπό χεριού και τρέχοντας να πάει να ενημερώσει τον επιστάτη, είδε μπροστά του και τον σκελετό του υπόλοιπου σώματος. Κληθηκε στο σημείο αστυνομία, ιατροδικαστής και ανθρωπολόγος όπου ως τώρα τα ευρήματα ενημερώνουν πως πρόκειται για γυναίκα και πως το σώμα βρίσκεται εκεί τουλάχιστον ένα έτος, χωρίς ακόμα να διαπιστωθεί πόσο περισσότερο είναι εκεί.
Κι όμως σε εκείνο το σημείο τρία χρόνια πριν βρέθηκε στην ίδια περιοχή πτώμα γυναίκας. Η υπόθεση τότε της κυρίας Μαρούλας Κυριάκου είχε σοκάρει όλη την κοινωνία για την κοινωνική εγκατάλειψη που είχε αφεθεί καθώς επισκέφθηκε το νοσοκομείο για να εξεταστεί και παρά το γεγονός ότι ήταν σε κατάσταση παράκρουσης έλαβε εξιτήριο. Η γυναίκα έφυγε με τα πόδια και βρέθηκε από περαστικό λιπόθυμη στην Νίκου Παττίχη. Ο πέραστικός τη μετέφερε εκ νέου στο νοσοκομείο κι αφού της παρείχαν κάποιες πρώτες βοήθειες της ξαναέδωσαν εξιτήριο…. Έκτοτε η τύχη της μας ήταν άγνωστη….
Η κυρία Μαρούλα Κυριάκου ετών 79 ήταν στις λίστες επίβλεψης του Γραφείου Ευημερίας, ωστόσο η ΥΚΕ φαίνεται ότι για καιρό δεν την έψαξαν για να την οδηγήσουν για περίθαλψη ή να αναζητήσουν που βρίσκεται… Μια γυναίκα που αργότερα διαπιστώθηκε από το σπίτι της ότι ζούσε σε άθλιες συνθήκες ανθυγιεινής καθώς δεν ήταν σε πνευματική ή σωματική κατάσταση να καταλάβει ή να φροντίσει εαυτό.
Μαρούλλα Κυριάκου, ετών 79. Την σκότωσε η κοινωνική εγκατάλειψη
Γράφει η Ζέλεια Γρηγορίου
Δηλώθηκε ελλείπουσα 1η Αυγούστου. Πιο νωρίς, την ίδια μέρα, βρέθηκε στο κέντρο της Λεμεσού αποπροσανατολισμένη και μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Λεμεσού. Διαπιστώθηκε ότι ήταν το ίδιο πρόσωπο που είχε επισκεφτεί το Νοσοκομείο το πρωί. Εξετάστηκε για δεύτερη φορά εντός της ίδιας ημέρας και της δόθηκε εξιτήριο. Ηλικιωμένη, καρκινοπαθής, με άνοια, κοινωνικά αποδυναμωμένη, μόνη, της δόδηκε εξιτήριο. Να εξέλθει και να πάει πού; Με προβλήματα ψυχικής ασθένειας και θανάτου στην οικογένεια (πιο σπασμένο το δέντρο δεν γίνεται). Χάθηκε ξανά.
Βρέθηκε νεκρή στις 6 Αυγούστου, βράδυ, κοντά στο Νοσοκομείο Λεμεσού. Θυμάμαι που στα μίντια αναφέρθηκε σχετικά με το πτώμα της, “σε κατάσταση τυμπανισμού”. Τίποτε άλλο. Ούτε πώς βρέθηκε. Βρέθηκε καθιστή να γέρνει η πλάτη της σε ένα ίσκιο ή μπρούμυτα να τρώει χώμα; Σπασμένη ή γερή; Κρατούσε κάτι, ένα μπουκαλάκι νερό; Δεν λέχθηκε τίποτε για το τηλέφωνό της (εξάλλου είχε άνοια). Δεν λέχθηκε ποια υπολογίζεται να ήταν η ώρα και η αιτία θανάτου της.
Η αναζήτησή της ξεκίνησε στις 4 Αυγούστου, 72 ώρες μετά, παρόλο που δηλώθηκε από την ίδια μέρα, 1η Αυγούστου, ότι δεν επέστρεψε στι σπίτι της. Παρόλο που είχε άνοια, ήταν αποδυναμωμένη από καρκινοθεραπεία, ψυχική και άλλες νόσους, ήταν μόνη, πήρε εξιτήριο κι έξω ήταν ο τρόμος και ο καύσωνας. Πέθανε από δίψα, από θερμοπληξία, από κακώσεις; Δεν λέχθηκε. Βρέθηκε μέτρα από το Γενικό Νοσοκομείο. Θυμάμαι που στα μίντια αναφέρθηκε σχετικά με το πτώμα της, “σε κατάσταση τυμπανισμού”.
Μαρούλλα Κυριάκου, ετών 79. Την σκότωσε η κοινωνική εγκατάλειψη. Από τις σπάνιες περιπτώσεις ελλείποντων προσώπων όπου η ανεύρεση της ελλείπουσας ήταν και η άμεση εξαφάνιση του θανάτου ΤΗΣ και το άδειασμα του πτώματος από όποια σημασία. Δεν υπήρχαν απαντήσεις, δεν υπήρχαν ερωτήσεις.
Η ανάρτηση δεν γίνεται ανταγωνιστικά με άλλες απώλειες και άλλα πένθη των ημερών αυτών. Γίνεται από τρόμο μπρος στην παραγωγή συλλογικού αισθήματος για μερικούς θανάτους και την αξιοποίησή τους για crowdsourcing (όχι με προθετικότητα βέβαια). Πιστεύω! Έχω missiοn! You can do it! Πιστεύω σε σας που you can do it!
Κάποιοι θανάτοι δεν παράγουν κανένα αίσθημα, θετικό ή αρνητικό. Κυρία Μαρούλλα, μπορεί να ‘ταν καλύτερα έτσι. Αλλά αυτά αφορούν μόνο στη θεωρία. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αγωνία όσο αυτή του ανθρώπου με άνοια όταν χάνεται. Πέθανες μέσα στην αγωνία, ίσως να πέθανες από αγωνία και, αν ζούνε μετά το θάνατο οι ψυχές, θα ζεις τον θάνατό σου κάθε στιγμή ξανά και ξανά με αγωνία για τις δυο αβοήθητες ζωές που άφησες πίσω.
Ο θάνατός σου Kυρία Μαρούλλα, επίσης (αφού ανοίξαμε πολιτική συζήτηση), δεν θα καταχωρηθεί ως femicide. Ο θάνατός σου δεν θα χρησιμεύσει ούτε καν ως ένα tally στην προσπάθεια καταγραφής κι ανάδειξης του προβλήματος δολοφονιών γυναικών από άντρες. Άσχετο αν η ευαλότητα και επισφάλεια όπου έζησες τη ζωή σου ήταν γένους θηλυκού.
Ο θάνατός σου Κυρία Μαρούλλα, επίσης (επιμένω, αφού ανοίξαμε πολιτική συζήτηση), δεν θα τύχει ιδιαίτερης αναφοράς στην καμπάνια κατά του καρκίνου του μαστού. Κι ας ήσουν καρκινοπαθής και μαστεκτομημένη. Δεν προσφέρεται για αστικό womanism και ροζ.
Ο θάνατός σου, Κυρία Μαρούλλα δεν προσφέρεται για ΤΙΠΟΤΕ. Γι’ αυτό, ίσως έχει νόημα, να ανάψουμε για σένα, κρυφά, ένα κεράκι.