Με δεδομένη την γραφειοκρατία που χαρακτηρίζει την κρατική μηχανή αλλά και την ανακολουθία που υπάρχει μεταξύ λόγων και πράξεων όταν η κυβέρνηση εμπλέκεται σε έργα που αφορούν την Λεμεσό, θα πρέπει να αναμένεται ότι είναι ακόμα μακρύς ο δρόμος μέχρι την ολοκλήρωση της σύνδεσης της παραλιακής λεωφόρου με την Φραγκλίνου Ρούσβελτ.
Σε αυτή την καθυστέρηση, προφανώς δεν είναι άμοιρη ευθυνών και η Τοπική Αρχή η οποία δεν φαίνεται να ασκεί τις απαιτούμενες πιέσεις προς τα εμπλεκόμενα υπουργεία για επίσπευση των διαδικασιών που εκκρεμούν εδώ και πολύ καιρό, θεωρώντας ενδεχομένως ότι η κατασκευή της δεύτερης φάσης του έργου που αφορά μια απόσταση 200-300 μέτρων (λίγο πριν από την εκκλησία Αγίου Αντωνίου μέχρι και την ΚΕΟ), δεν αποτελεί προτεραιότητα.
Το Limassol Today, πάντως, έχει ζητήσει εδώ και αρκετές μέρες ενημέρωση από τον Δήμο Λεμεσού, για το που βρίσκεται το όλο θέμα, αλλά, δυστυχώς, βρισκόμαστε ακόμα στο περίμενε… Προσπάθεια για κάποιες αναγκαίες εξηγήσεις, έγινε και προς την πλευρά του Υπουργείου Εσωτερικών στο οποίο φαίνεται ότι έχουν σκαλώσει κάποιες διαδικασίες αλλά και πάλι δεν υπήρξε αποτέλεσμα αφού τα τηλέφωνα, αν δεν ήταν κατειλημμένα, δεν απαντούσαν ή στην καλύτερη των περιπτώσεων, όταν απαντούσαν, μας παρέπεμπαν από την μια υπηρεσία στην άλλη χωρίς τελικά να βρίσκουμε άκρη.
Στο μεταξύ, οι χιλιάδες πολίτες που κατοικούν ή εργάζονται στην περιοχή ή είναι υποχρεωμένοι να χρησιμοποιούν καθημερινά τον δρόμο για τις διακινήσεις τους, δυσανασχετούν και δικαιολογημένα διαμαρτύρονται για το κυκλοφοριακό πήξιμο και την γενικότερη οχληρία που δημιουργείται, ιδιαίτερα τα πρωινά αλλά και το μεσημέρι.
Σύμφωνα με σχετικό κατάλογο που είχε κατατεθεί πριν από ένα περίπου χρόνο στην Βουλή από το Υπουργείο Εσωτερικών, η έναρξη των κατασκευαστικών έργων για τη 2η φάση της σύνδεσης της λεωφόρου Φραγκλίνου Ρούσβελτ με τον παραλιακό, προγραμματίζεται να ξεκινήσει το 2022. Όπως είχε ανακοινωθεί, το Υπουργείο βρισκόταν ήδη σε διαδικασία διαπραγματεύσεων για την απαλλοτρίωση τεμαχίων ή τη μετακίνηση χρηστών τουρκοκυπριακών υποστατικών, προκειμένου να προχωρήσει η υλοποίηση του έργου.
Βρισκόμαστε όμως ένα μήνα πριν την είσοδο του 2022 και ακόμα οι διαπραγματεύσεις για απαλλοτριώσεις, όπως πληροφορούμαστε, βρίσκονται ακόμα σε εξέλιξη και είναι άγνωστο πότε να ολοκληρωθούν, οπότε θα είναι μάταιο να ελπίζει κάποιος ότι η κατασκευή του έργου θα γίνει στην βάση εκείνων των εξαγγελιών. Θα πρέπει να θεωρείται, άλλωστε, βέβαιο ότι θα χρειαστεί και αναθεώρηση των σχεδίων της 2η Φάσης αφού αυτά εκπονήθηκαν στα πλαίσια των σχεδιασμών που έγιναν από το προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο και αφορούν το έργο στο σύνολο του.
Ειδικότερα, σε ότι αφορά την 2η Φαση, αυτή αφορά την απόσταση πριν την εκκλησία του Αγίου Αντωνίου (εκεί που σταμάτησαν τα έργα της πρώτης φάσης), μέχρι και τα φώτα τροχαίας στην πλατεία Αναγέννησης. Σύμφωνα με τα σχέδια, ο δρόμος θα μετακινηθεί νότια της εκκλησίας Αγίου Αντωνίου, έτσι ώστε να απελευθερωθεί ο μπροστινός χώρος ο οποίος, μαζί με τον εξωτερικό χώρο του απέναντι τεμένους θα αποτελέσει μια νέα δημόσια πλατεία με συμβολικό χαρακτήρα.
Οι καθυστερήσεις παγώνουν και την Πλατεία Ειρήνης
Όπως είναι αντιληπτό, η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της σύνδεσης της παραλιακής λεωφόρου με την Φραγκλίνου Ρούσβελτ, λειτουργεί και αρνητικά στην προώθηση του άλλου σημαντικού έργου της περιοχής, που έχει σχεδιαστεί πριν από μια και πλέον πενταετία και αφορά την Πλατεία Ειρήνης
Ένα έργο που όχι μόνο θα αναβαθμίσει περιβαλλοντικά και κοινωνικά την ευρύτερη περιοχή αλλά και με ιδιαίτερη συμβολική σημασία αφού κυρίαρχα στοιχεία της είναι ο χριστιανικός ναός του Αγίου Αντωνίου από την μια και το μουσουλμανικό τζαμί Τζετίτ από την άλλη. Θρησκευτικά μνημεία τα οποία, εκτός των άλλων, αναδεικνύουν την ειρηνική συνύπαρξη των δύο κοινοτήτων.
Εκτός αυτού, η Πλατεία Ειρήνης με την διαμόρφωση της, η οποία περιλαμβάνει μεταξύ άλλων πλακόστρωτα και νησίδες πρασίνου, ενώ στο κέντρο της θα τοποθετηθεί μνημείο αφιερωμένο στην ειρηνική συμβίωση των δύο κοινοτήτων, θα αποτελέσει και ένα κομβικό σημείο σύνδεσης του ιστορικού κέντρου της Λεμεσού με το Γραμμικό Πάρκο Γαρύλλη, την Μαρίνα αλλά και το παλιό λιμάνι.
Χρήστος Χαραλάμπους
