Του Πάνου Λοΐζου Παρρά*
Κρίσιμα ερωτήματα:
-Πιάνει το εμβόλιο χωρίς σέλφι;
Μάλλον όχι
-Γύρισε νικητής ο Αναστασιάδης από τη Γενεύη;
Και βέβαια!
Για όσους ακόμα πιστεύουν ότι για όλα τα κακά της μοίρας μας φταίει η τουρκική αδιαλλαξία, που νομίζουν ότι οι προηγούμενες δύο κυβερνήσεις έτρωγαν από το πρόγραμμα που ξεχείλωσε η σημερινή κυβέρνηση το ’13, το ’16 και το ’19, πως όλοι τα φάγαμε από τους είκοσι πύργους που πούλησαν τέσσερις developers και δέκα λογιστικά-δικηγορικά γραφεία. Για όσους ακόμα πιστεύουν ότι ο Νίκος Αναστασιάδης δεν έχει σχέση με το δικηγορικό γραφείο που φέρει το όνομά του, που έχαψαν αμάσητο ότι πίσω από το Al Jazeera κρύβεται τουρκικός δάκτυλος και που ακόμα νομίζουν ότι δεχόμαστε υβριδικό πόλεμο από μετανάστες που ήρθαν εξ αργού να αλλοιώσουν τον πολιτισμό μας.
Για όλους τους πιο πάνω, ναι γύρισε νικητής. Για τους υπόλοιπους, ο Αναστασιάδης στη Γενεύη πέτυχε αβίαστα αυτό που δυσκολεύτηκε να μας πείσει ότι πέτυχε στο Κραν Μοντανά: Να ναρκοθετήσει ο ίδιος το κυπριακό, αλλά με υπαίτιο την Τουρκική αδιαλλαξία. Διότι ναι μεν η Τουρκία κι ο Τατάρ έθεσαν πλέον ανοικτά το αίτημα για δύο κράτη, αλλά όλοι οι εμπλεκόμενοι γνωρίζουν πως είναι ο ελληνοκύπριος πρόεδρος που αμφισβητεί ακόμα και τις συμφωνίες εγκαθίδρυσης της ΚΔ, όπου οι δύο κοινότητες είναι πολιτικά ίσες.
-Υπάρχει μέλλον στο κυπριακό;
Αν λάβουμε υπόψη μας ότι μια σοβαρή πρωτοβουλία για το κυπριακό, λαμβάνει χώρα κάθε 10-15 χρόνια, τότε εύλογα μπορεί κανείς να αντιληφθεί πως μέχρι την επόμενη, δεν θα υπάρχει Κύπριος που να θυμάται την χώρα ενωμένη. Εάν μια Κύπρος με εύθραυστη γραμμή κατάπαυσης του πυρός είναι το μέτρο ζωής μας, ίσως να πρέπει να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε πραγματικά πού ζούμε.
Την επόμενη φορά που θα σηκωθούμε από τον καναπέ, δεν ξέρουμε τι θα έχει απομείνει, αλλά θα κρατάμε την Κύπρο στα χέρια μας.
Οικονομολόγος*