Η δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας ότι έχει ήσυχη τη συνείδησή του για τους χειρισμούς του στο Κραν Μοντάνα, έρχεται σε σύγκρουση με δύο δεδομένα:
Πρώτο, ότι ο ΓΓ του ΟΗΕ απέδωσε ευθύνες για το ναυάγιο στους ηγέτες των δύο κοινοτήτων της Κύπρου, και, δεύτερο, ότι κανένας άλλος στο διεθνή χώρο δεν έχει συμφωνήσει με το αφήγημά του.
Αλλά πέρα του αφηγήματός του για το Κραν Μοντάνα, ερωτώ:
- δεν ήταν δική του η ιδεοθύελλα με τα «δύο κράτη» όπως την βεβαιώνει ο τέως διαπραγματευτής;
- δεν ήταν δική του πρωτοβουλία, η επιστροφή στο Σύνταγμα του 1960.
Γι’ αυτό έχει ευθύνη ο Πρόεδρος να πει στην κοινή γνώμη τι έκανε από το ναυάγιο του Κραν Μοντάνα το 2017 και μετά. Δυστυχώς, ήταν ο ίδιος και οι στενοί του συνεργάτες που ήταν οι πρωταγωνιστές της απραξίας.
Ο Ε. Τατάρ έφερε στο τραπέζι την απαράδεκτη θέση για «δύο κράτη». Όμως τι έκανε προηγουμένως; Ήταν ο ίδιος ο Πρόεδρος που απέρριψε την εισήγηση Ακιντζί τον Απρίλιο του 2018 για να γίνει το Πλαίσιο Γκουτέρες στρατηγική συμφωνία για τη λύση.
Με την απραξία και την πολιτική για εσωτερική κατανάλωση φτάσαμε, από το παρά πέντε της λύσης στο παρά πέντε της διχοτόμησης.
Οι ευθύνες του Προέδρου και των στενών συνεργατών του γι’ αυτή την τραγική εξέλιξη είναι ασήκωτες.
Είναι γι’ αυτό που η επιλεγμένη συζήτηση στο ΡΙΚ ανάμεσα στους τρεις υποψηφίους- συνεργάτες του προέδρου, δεν περιμένω να προσθέσει καινούρια στοιχεία για τη διαχείριση του κυπριακού τα τελευταία χρόνια. Η συγκάλυψη της πορείας προς τα βράχια της διχοτόμησης φέρει τη σφραγίδα τους.
Η Κύπρος αξίζει καλύτερα!
