«Τον Φεβράρη που θα πάμε εκλογές είναι και ο μήνας που χιονίζει στο Τρόοδος. Φανταστείτε να είστε με την οικογένεια σας στο Τρόοδος, να χιονίζει. Το αυτοκίνητό σας, αποκλεισμένο στο πάρκινγκ και έχει ένα λεωφορείο που είναι ο υποφαινόμενος οδηγός. Δεν έκανε άλλη δουλειά στη ζωή του παρά να οδηγεί στα δύσκολα. Στους χιονισμένους δρόμους του Τροόδους στις μεγάλες στροφές. Το ερώτημα είναι θα εμπιστευόσασταν τον Αβέρωφ;»
Γράφει η Γιώτα Χατζηκώστα
Τα πιο πάνω ακούστηκαν από τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ και υποψήφιο για την προεδρία της Δημοκρατίας, Αβέρωφ Νεοφύτου, στην εκπομπή του ΣΙΓΜΑ «Πρωτοσέλιδο», με τα σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να δίνουν και να παίρνουν. Και είναι εδώ που πρέπει η ομάδα του προέδρου του ΔΗΣΥ -κυρίως η επικοινωνιακή- να διαβάσει αυτά τα σχόλια των πολιτών. Διότι κακά τα ψέματα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δείχνουν και τάσεις, διαμορφώνουν και απόψεις.
Διότι εκεί στον ΔΗΣΥ, θα πρέπει να καταλάβουν ότι αν είναι κάπου που έχασε το παιχνίδι το κυβερνών κόμμα, είναι στην επικοινωνία. Κι αν είναι ένα χαρακτηριστικό που έχει ο ανθυποψήφιος του κ. Νεοφύτου, ο Νίκος Χριστοδουλίδης, είναι η σωστή επικοινωνία του, είτε αφορά στον απλό πολίτη, είτε στα Μέσα Ενημέρωσης.
Η επένδυση στον φόβο από το επιτελείο του Αβέρωφ Νεοφύτου και της επικοινωνιακής ομάδας του, το μόνο που καταφέρνει, είναι να δημιουργήσει αντίθετα αποτελέσματα. Και δεν αφορά μόνο στα μηνύματα που θέλει η ομάδα του προέδρου του ΔΗΣΥ να περάσει στη κοινωνία, αλλά και στους συναγερμικούς, νυν και πρώην. Εξάλλου οι εκλογές είναι πολύ κοντά, και η επόμενη ημέρα στον ΔΗΣΥ επίσης.
Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει τις αρετές του Αβέρωφ Νεοφύτου, είτε τον συμπαθείς, είτε όχι, όντως ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ έδωσε και κέρδισε σπουδαίες μάχες. Ωστόσο εδώ έχουμε προεδρικές εκλογές. Και ο ΔΗΣΥ τη δεδομένη στιγμή, δεν είναι αντιμέτωπος με την ήττα του Αβέρωφ, αλλά επίσης την επικοινωνιακή ήττα της ίδιας της παράταξης.
Όταν τα στελέχη τσακώνονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ή όταν μιλούν υποτιμητικά για ανθρώπους που μεγάλωσαν στον ΔΗΣΥ και προσέφεραν, κι όταν διαμηνύουν με πρώτο τον κ. Νεοφύτου ότι μόνο αυτός είναι άξιος εν μέσω πλην σαφώς να διαχειριστεί τα όσα έρχονται στο κυπριακό και την οικονομία, τότε ναι το παιχνίδι χάνεται.
Μιλάμε εξάλλου για την κυβέρνηση με τα περισσότερα έργα, είτε αφορούν δρόμους, είτε αφορούν μεταρρυθμίσεις όπως το ΓεΣΥ, είτε αφορούν δύσκολες καταστάσεις που καλέστηκε να διαχειριστεί, μάλιστα καταστάσεις που δεν προκλήθηκαν από την ίδια (Πανδημία, οικονομική κρίση). Αντί λοιπόν της επένδυσης στον φόβο, αντί οι τσακωμοί, οι διαγραφές και ο διχασμός, δεν σκέφτηκε κάποιος επικοινωνιολόγος ότι ο κόσμος χρειάζεται να ακούσει τι έπραξε και τι θα πράξει το εδώ και δέκα χρόνια κυβερνών κόμμα;
Συμπερασματικά… Ο Φόβος μπορεί να φέρνει κόλαση όπως λέει και ο σοφός λαός, εντούτοις οι πολίτες αυτή τη φορά κυρίως χρειάζονται όραμα και ελπίδα. Χρειάζονται κάποιον να διαχειριστεί τις κρίσεις μεν, αλλά και κάποιον που θα εμπνέει ηρεμία, αποφασιστικότητα, κυρίως όμως κάποιον που δεν θα νιώθουν ότι σκοπός του δεν είναι να εμφανίζεται ως Μεσσίας. Και στην Πινδάρου, οφείλουν να ακούσουν τον κόσμο εκτός και εντός του ΔΗΣΥ, οφείλουν να αφήσουν τα λεωφορεία και τα τρένα, τις ατάκες και τα σλόγκαν, και κυρίως οφείλουν να κατανοήσουν ότι ακριβώς λόγω των όσων έρχονται είτε κυβέρνηση, είτε αντιπολίτευση ο ΔΗΣΥ οφείλει να βγει ισχυρός προς την κοινωνία και να κάνει επιτέλους ένα σοβαρό απολογισμό. Διότι οι αριθμοί δεν λένε ποτέ ψέματα και ο ΔΗΣΥ, έχει ήδη χάσει χιλιάδες ψήφους -βάσει των αποτελεσμάτων στις τελευταίες δύο βουλευτικές αναμετρήσεις-.
